ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐ Դ. Chapter 2

1 Երբ Տէրը Եղիային պտտահողմով երկինք էր բարձրացնելու, Եղիան ու Եղիսէէն գնացին Գաղգաղա։
2 Եղիան ասաց Եղիսէէին. Դու այստե՛ղ նստիր, քանզի Տէրն ինձ Բեթէլ է ուղարկում։ Եղիսէէն ասաց. Կենդանի է Տէրը, եւ կենդանի ես դու. ես քեզ չեմ լքի։ Նրանք եկան Բեթէլ։
3 Բեթէլում գտնուող մարգարէների որդիները եկան Եղիսէէի մօտ եւ ասացին նրան. Գիտե՞ս, որ Տէրը այսօր առնել տանելու է քո մօտից քո տիրոջը։ Նա ասաց. Գիտեմ, լո՛ւռ մնացէք։
4 Եղիան ասաց Եղիսէէին. Դու այստե՛ղ նստիր, քանզի Տէրն ինձ Երիքով է ուղարկում։ Եղիսէէն ասաց. Կենդանի է Տէրը, եւ կենդանի ես դու. ես քեզ չեմ լքի։
5 Նրանք եկան Երիքով։ Երիքովում գտնուող մարգարէների որդիները մօտեցան Եղիսէէին եւ ասացին նրան. Գիտե՞ս, որ այսօր Տէրը քո տիրոջը առնել տանելու է քո մօտից։
6 Նա ասաց. Գիտեմ, լո՛ւռ մնացէք։ Եղիան ասաց նրան. Դու այստե՛ղ նստիր, քանզի Տէրը ինձ Յորդանան գետի ափն է ուղարկում։ Եղիսէէն ասաց. Կենդանի է Տէրը, եւ կենդանի ես դու. ես քեզ չեմ լքի։
7 Եւ նրանք երկուսով գնացին։ Մարգարէների որդիներից յիսուն հոգի գնաց ու կանգնեց հեռւում, Եղիայի ու Եղիսէէի դիմաց, իսկ սրանք երկուսով կանգնել էին Յորդանան գետի եզերքին։
8 Եղիան առաւ իր մորթէ վերարկուն, ծալեց ու խփեց ջրերին։ Ջրերն իրարից հեռացան այս ու այն կողմ, եւ նրանք երկուսով անցան ցամաքով։
9 Երբ նրանք անցան, Եղիան ասաց Եղիսէէին. Խնդրի՛ր, ի՞նչ անեմ քեզ, քանի դեռ Տէրն ինձ քո մօտից չի վերացրել։ Եղիսէէն ասաց. Թող քո ոգին կրկնապատիկ չափով ինձ վրայ լինի։
10 Եղիան ասաց. Դժուար բան խնդրեցիր, բայց եթէ քեզնից իմ երկինք բարձրանալու ժամանակ ինձ տեսնես, այդպէս թող լինի, ապա թէ ոչ՝ թող չլինի։
11 Մինչ նրանք քայլում էին, մի հրեղէն կառք ու հրեղէն երիվարներ երեւացին, նրանց միմեանցից բաժանեցին, եւ Եղիան պտտահողմի մէջ դէպի երկինք վերացաւ։
12 Եղիսէէն նայեց ու աղաղակեց. Հա՜յր իմ, հա՜յր իմ, Իսրայէլի կառքը եւ նրա հեծեալը։ Եւ այլեւս չտեսաւ նրան։ Եղիսէէն իր հագուստները բռնեց ու պատռելով երկու կէս արեց։
13 Նա ձեռքն առաւ Եղիայի մորթէ վերարկուն, որ գցել էր իր վրայ։ Եղիսէէն վերադարձաւ, գնաց կանգնեց Յորդանան գետի եզերքին,
14 վերցրեց Եղիայի մորթէ վերարկուն, որ գցել էր իր վրայ, խփեց ջրերին՝ ասելով. Եղիայի Տէ՛ր Աստուած, ո՞ւր ես հիմա։ Նա խփեց ջրերին, ջրերն իրարից հեռացան այս ու այն կողմ, եւ Եղիսէէն անցաւ։
15 Երբ Երիքովի մարգարէների որդիները դիմացից տեսան նրան, ասացին. Եղիայի հոգին իջել է Եղիսէէի վրայ։ Նրանք եկան դիմաւորեցին, երկրպագեցին նրան
16 ու ասացին նրան. Ահա մեզ՝ քո ծառաների հետ, յիսուն զօրեղ մարդիկ կան, թող գնան ու փնտռեն քո տիրոջը, գուցէ Տիրոջ հոգին նրան վերցնելով նետել է Յորդանան գետի եզերքը կամ մի լերան եւ կամ մի բլրի վրայ։ Եղիսէէն ասաց. Մի՛ ուղարկէք։
17 Սակայն նրանք այնքան պնդեցին, որ նա ամաչեց ու ասաց. Ուղարկեցէ՛ք։ Յիսուն հոգու ուղարկեցին, որոնք երեք օր փնտռեցին ու չգտան նրան։
18 Վերադարձան նրա մօտ, իսկ նա Երիքովում էր։ Նա ասաց նրանց. Չէ՞ որ ասացի՝ Մի՛ գնացէք։
19 Քաղաքի մարդիկ ասացին Եղիսէէին. Մեր քաղաքում բնակուելը լաւ է, ինչպէս որ տեսնում ես, տէ՛ր իմ. բայց ջրերը վատ են, իսկ հողը՝ անբերրի։
20 Եղիսէէն ասաց. Ինձ մի նոր կո՛ւժ բերէք ու այդտե՛ղ դրէք։
21 Բերեցին նրա ուզածը, Եղիսէէն գնաց ջրերի ակունքը եւ այնտեղ աղ գցելով՝ ասաց. Այսպէս է ասում Տէրը. Ես մաքրեցի այս ջրերը, որ դրանցից մահ եւ անբերրիութիւն չառաջանան։
22 Եւ այդ ջրերը մաքուր դարձան, ու այդպէս է մինչեւ այսօր, ինչպէս որ ասել էր Եղիսէէն։
23 Նա այնտեղից բարձրացաւ Բեթէլ եւ մինչ իր ճանապարհն էր գնում, քաղաքից դուրս եկան փոքրիկ երեխաներ ու ծաղրելով նրան՝ ասում էին. Բարձրացի՛ր, ճաղա՛տ, բարձրացի՛ր, ճաղա՛տ։
24 Երբ նա յետ դարձաւ ու տեսաւ նրանց, Տիրոջ անունով անիծեց նրանց՝ նրանց անուանելով յանցանքի եւ ունայնութեան որդիներ։ Եւ ահա անտառից երկու արջեր ելան ու այդ մանուկներից քառասուներկու հոգու պատառոտեցին։
25 Եղիսէէն այնտեղից գնաց Կարմելոս լեռը եւ ապա վերադարձաւ Սամարիա։